Η κύρια ιδέα και ο σκοπός της

Το ερώτημα του Osborn σαν δημιουργική προσέγγιση είναι κατάλληλο για εφαρμογή στο στάδιο του πειραματισμού, όταν έχετε ήδη δημιουργήσει κάτι απτό και δεν ξέρετε ακόμα πού να κινηθείτε και πώς να αναπτύξετε το προϊόν σας.
Πρόκειται για τεχνική δημιουργικότητας που χρησιμοποιεί ερωτήσεις για να αλλάξει ορισμένες πτυχές, συστατικά ή τμήματα υφιστάμενων λύσεων. Βοηθά στην απόκτηση νέων προοπτικών, στη συστηματική βελτίωση των καθιερωμένων ιδεών, στη βελτίωση των διαδικασιών ή στην έναρξη καινοτομιών.
Ο κύριος στόχος είναι η δημιουργία εναλλακτικών λύσεων, βελτιώσεων ή νέων ιδεών και η περαιτέρω ανάπτυξη υφιστάμενων ιδεών, προϊόντων, διαδικασιών ή έργων.
Οι κανόνες στους οποίους κατέληξε ο Osborne είναι οι εξής:
· Καμία κριτική των ιδεών
· Επιλογή από μεγάλο αριθμό ιδεών
· Βασιστείτε στις ιδέες του άλλου
· Ενθαρρύνετε τις παράξενες και υπερβολικές ιδέες

Οδηγίες εφαρμογής: πεδίο εφαρμογής, για παράδειγμα, όταν εργάζεστε με μια ομάδα συγκεκριμένης ηλικίας και σύνθεσης. σε ατομική εργασία κ.λπ.

Αρχικά, πρέπει να διατυπώσετε ένα καθήκον, πρόβλημα ή ιδέα για την ανάπτυξη του προϊόντος σας.
Στη συνέχεια, περάστε από τις 10 ερωτήσεις του Osborne, οι οποίες αποσκοπούν στην ανάπτυξη ιδεών – Τι θα γινόταν αν;:

1. Εφαρμόζουμε διαφορετικούς τρόπους
2. Βρίσκουμε τις υφιστάμενες αναλογίες
3. Αλλάζουμε (χρώμα, μέγεθος, κίνηση κ.λπ.)
4. Αυξάνουμε
5. Περιορίζουμε
6. Αντικαθιστούμε (εξαρτήματα, ιδιότητες... κ.λπ.)
7. Μετακινούμε (ανταλλαγή, εξαρτημάτων, αλλαγή σειράς... κ.λπ.)
8. Κάνουμε το αντίθετο (η αντίθετη ιδέα, σε καθρέφτη, αλλάξτε ρόλους... κ.λπ.)
9. Συνδυάζουμε (τι μπορεί να συνδυαστεί με...)
10. Μετασχηματίζουμε (αλλάξετε ιδιότητες – κάντε υγρό, στερεό, στριμμένο... κ.λπ.)
Χρειάζεται αρκετός χρόνος για να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο. Θα χρειαστείτε τους πίνακες με τις ερωτήσεις του Osborne ή τη λεπτομερή περιγραφή των ερωτήσεων, σημειωματάριο και στυλό για να καταγράψετε τις απαντήσεις και τις ιδέες. Καλό είναι να κάνετε ένα διάλειμμα μετά από αυτό το στάδιο και ύστερα να προχωρήσετε στην ανάλυση των απαντήσεων και στη δημιουργία νέων ιδεών.

Τα αποτελέσματα της εφαρμογής της μεθόδου, για παράδειγμα, η αύξηση της ικανότητας υπέρβασης των τυπικών λύσεων κ.λπ.

Το αποτέλεσμα της εφαρμογής της μεθόδου, περιλαμβάνει όχι μόνο τη σημαντική ικανότητα πειραματισμού κατά τη δημιουργία ενός προϊόντος, αλλά και τη ίδια τη δεξιότητα να θέτει κανείς ερωτήσεις σχετικά με τη χρήση κοινών πραγμάτων ή κατά τη διάρκεια κοινών ενεργειών: "Πώς μπορεί να γίνει διαφορετικά; Τι μπορεί να αλλάξει σ’ αυτό;"