Η κύρια ιδέα και ο σκοπός της

Η δημιουργική στρατηγική Disney είναι μια μέθοδος καταιγισμού ιδεών και επίλυσης προβλημάτων που αναπτύχθηκε από τον Walt Disney. Η στρατηγική αποτελείται από τρία κύρια στάδια:
• ο ονειροπόλος
• ο ρεαλιστής
• ο κριτικός

Πεδίο εφαρμογής, για παράδειγμα, όταν εργάζεστε με μια ομάδα συγκεκριμένης ηλικίας και σύνθεσης. σε ατομική εργασία κ.λπ.

Σκοπός της δημιουργικής στρατηγικής Disney είναι να παρέχει μια δομημένη προσέγγιση στη δημιουργική σκέψη που μπορεί να βοηθήσει άτομα και ομάδες να δημιουργήσουν καινοτόμες και πρακτικές λύσεις στα προβλήματα. Με το διαχωρισμό της διαδικασίας ιδεασμού σε διακριτά στάδια και ρόλους, η στρατηγική ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα ενώ παράλληλα προωθεί την κριτική σκέψη και τις πρακτικές εκτιμήσεις. Η δημιουργική στρατηγική Disney έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορους κλάδους όπως ο κινηματογράφος, η διαφήμιση και οι επιχειρήσεις, και μπορεί να εφαρμοστεί σε ποικίλες προκλήσεις και στόχους.

Οδηγίες εφαρμογής

Ο ονειροπόλος επικεντρώνεται στη δημιουργία άγριων και ευφάνταστων ιδεών, χωρίς να ανησυχεί για την πρακτικότητα ή τη δυνατότητα υλοποίησης των ιδεών. Για να είστε «ονειροπόλος» είναι σημαντικό να απαντήσετε σε αυτές τις παρακάτω ερωτήσεις όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά, στις παρακάτω ερωτήσεις χωρίς να λάβετε υπόψη την αληθοφάνεια τους:
• Αν όλα είναι δυνατά, χωρίς περιορισμούς, χωρίς καμία πίεση, πώς περιγράφεις το όραμά σου, την καριέρα σου, την επιχείρησή σου, τη ζωή σου, το επόμενο σου βήμα;
• Τι θα σας δώσει πάθος και τι θα σας κάνει να νιώσετε ευτυχισμένοι;
• Αν τα όνειρά σας γίνουν πραγματικότητα, τι θα δείτε και τι θα κερδίσετε; Προσπαθήστε να φανταστείτε πώς τα όνειρά σας γίνονται πραγματικότητα.
ο ρεαλιστής στη συνέχεια παίρνει αυτές τις ιδέες και εξετάζει πώς θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στον πραγματικό κόσμο, εξετάζοντας την υλικοτεχνική υποδομή-logistics και τους απαιτούμενους πόρους. Βασικά, οι «εκτελεστές» επικεντρώνονται στο «Πώς να το κάνουμε», επομένως πιστεύουν ότι τα ιδανικά που απεικονίζουν οι ονειροπόλοι μπορούν να πραγματοποιηθούν και καθοδηγούνται από αυτές τις ερωτήσεις:
• Πώς θα αναλάβω δράση; Πώς θα φτιάξω ένα σχέδιο και ποια είναι τα σχετικά βήματα για την επιτυχία;
• Τι πρέπει να γίνει σήμερα, αύριο, την επόμενη εβδομάδα και τον επόμενο μήνα;
• Ποιους πόρους έχω στη διάθεση μου; Πώς να κάνω καλή χρήση αυτών των πόρων;
• Με ποιον? Από που μπορώ να λάβω βοήθεια;
• Πώς μπορώ να αποκτήσω περισσότερους πόρους και μια ευρύτερη πλατφόρμα;
Τέλος, ο κριτικός αξιολογεί τις ιδέες και εξετάζει πιθανές προκλήσεις ή μειονεκτήματα, βοηθώντας στη βελτίωση και την τελειοποίηση των ιδεών. Οι κριτικοί μπορούν να μεγιστοποιήσουν το σχέδιο και εστιάζουν στην παροχή εξηγήσεων ενώ απαντούν στις ακόλουθες ερωτήσεις:
• Πώς αισθάνομαι πραγματικά γι’ αυτό; Είναι αυτό το καλύτερο που μπορώ να κάνω;
• Τι μπορεί να το κάνει καλύτερο; Βγάζει νόημα αυτό;
• Πώς φαίνεται σε έναν πελάτη; Στον πελάτης; Στον ειδικό; Στον χρήστη;
• Αξίζει να δουλέψουμε πάνω σ’ αυτή την ιδέα; Μπορώ να τη βελτιώσω;

Τα αποτελέσματα της εφαρμογής της μεθόδου, για παράδειγμα, η αύξηση της ικανότητας υπέρβασης των τυπικών λύσεων κ.λπ.

Όπως το θέτει ο Robert Dilts «Η δημιουργικότητα ως συνολική διαδικασία περιλαμβάνει το συντονισμό αυτών των τριών επιμέρους διαδικασιών: του ονειροπόλου, του ρεαλιστή και του κριτικού. Ένας ονειροπόλος χωρίς ρεαλιστή δεν μπορεί να μετατρέψει τις ιδέες σε απτές εκφράσεις. Ένας κριτικός και ένας ονειροπόλος χωρίς ρεαλιστή απλώς κολλάνε σε αιώνια σύγκρουση. Ο ονειροπόλος και ο ρεαλιστής μπορούν να δημιουργήσουν πράγματα, αλλά δεν μπορούν να επιτύχουν υψηλό βαθμό ποιότητας χωρίς τον κριτικό. Ο κριτικός βοηθά στην αξιολόγηση και την τελειοποίηση των προϊόντων της δημιουργικότητας». (Robert B. Dilts, Strategies of Genius: Τόμος 1)