Metoda „Kwitnącego lotosu” M. Mikalko

Główna idea i jej cel

Metoda służy do analizy, ujawniania i wydobywania treści istniejących problemów; metoda porządkowania informacji poprzez budowanie jej wokół istotnej idei; aktywizacja twórczego myślenia, tworzenie i rozwijanie kreatywnych pomysłów oraz poszukiwanie nowych możliwości.
Jest to optymalny sposób rozwiązywania praktycznych problemów poprzez uzyskanie maksymalnego wyniku przy minimalnych kosztach, usystematyzowanie informacji na określone tematy, planowanie zadań i tworzenie list.
Najpierw określana jest zasadnicza idea lub rdzeń problemu, a następnie płatki podtematów rozwijają się wokół metaforycznego środka kwiatu. Przy zastosowaniu tego podejścia uzyskuje się kompleksowe przestudiowanie treści problemu i pełne ujawnienie zadanego tematu. Powstała rozszerzona holistyczna struktura konsekwentnie wyczerpuje treść problemu i generuje szereg nowych pomysłów i możliwości.

Wskazówki dotyczące aplikacji

Zastosowanie metody opiera się na rozmieszczeniu uniwersalnej struktury radialnej leżącej u podstaw struktury i optymalnego funkcjonowania neuronu i wielu innych integralnych obiektów naturalnych.
Ta struktura jest podstawą myślenia radialnego i zwartej organizacji oraz systemowej analizy informacji. Podstawą metody jest tworzenie struktury z wykorzystaniem graficznie ustrukturyzowanego pola. Gdzie istota problemu jest zapisana w środku. Następnie w kwadratach F, C, G, D, H, A, E, B napisz, z czego składa się problem (zadanie). Każdy z tych 8 komponentów staje się następnie celem znalezienia 8 pomysłów na rozwiązanie. Tak więc na końcu mamy problem, 8 jego składników i 64 pomysły na rozwiązanie, wypełniające wszystkie komórki pola. Razem tworzą strukturę, której elementy mogą tworzyć między sobą nowe połączenia, z których powstaje coś nowego.

Rezultaty zastosowania metody, np. zwiększenie możliwości wychodzenia poza standardowe rozwiązania itp.

Efektem zastosowania metody jest umiejętność sformułowania istoty problemu, rozbicia go na składowe rozwiązania oraz znalezienia wielu pomysłów na jego wdrożenie, a po ich połączeniu powstaje coś nowego. W ten sposób ćwiczy się umiejętność myślenia objętościowego, a nie tylko liniowego.
Zastosowanie „Metody Kwitnącego Lotosu” pozwala na aktywację lewej i prawej półkuli mózgu oraz wizualizację samej struktury idei.
Technika ta zachęca do dostrzegania wzorów i nawiązywania powiązań oraz w pełni otwiera przestrzeń możliwych pomysłów.
Ponieważ sam temat i rozwijające się podtematy są połączone z ostateczną zintegrowaną strukturą, powstają między nimi nowe połączenia i interakcje, które dają początek nowym właściwościom lub funkcjom, a ich ciągła dynamika powoduje spontaniczne generowanie produktywnych, świeżych pomysłów.

Instrukcje dotyczące łączenia metod kreatywności

  • 1. Określ cel

    Określ, dlaczego chcesz używać metody rozwiajania kreatywności w swojej pracy i kto będzie ich odbiorcą. To znaczy, określ, jaki jest cel lub cele, znaczenie Twoich działań, publiczność lub beneficjenci oraz dla kogo to się dzieje (na kogo będzie miał wpływ ten rezultat).

  • 2. Przeczytaj

    Przeczytaj opis metod i zalecenia dotyczące ich stosowania.

  • 5. Połącz metody

    Znajdź i dodaj aspekty biegunowe. Możesz łączyć metody, które są bardziej strukturalne z tymi o bardziej rozrywkowym charakterze - na zasadzie łączenia biegunów. Może to sprawić, że proces będzie emocjonalny i przyjemny, ale jednocześnie ustrukturyzowany. Tak, możesz najpierw wybrać metodę, która Twoim zdaniem jest najbardziej odpowiednia dla Twojego problemu i zadania, a następnie natychmiast określić tę, której wolałbyś nie używać, co podkreśla przeciwne strony. Co więcej, określona polaryzacja może być warunkowa, to znaczy, że sam możesz określić, co jest biegunowe w Twoim przypadku, a co jest przeciwieństwem, z którego chcesz lub nie chcesz skorzystać. Na przykład, jeśli w jednej metodzie jest dużo o połączeniach między elementami, ich szczegółowym opisie, zagłębiającym się w istotę metody i detali, to wybór metody, która będzie rozpatrywać system problemu z góry, jako całość (system jako odrębny element w otaczającym go środowisku), doda to skalowalności w znalezieniu rozwiązania.

  • 6. Czas stosowania

    Różne metody wymagają różnego czasu stosowania. Podczas łączenia metod lepiej jest wziąć to pod uwagę, dodając prostszą i ograniczoną czasowo metodę do metody, która jest czasochłonna i trudniejsza w użyciu.

  • 3. Wybierz

    Wybierz te meotdy, które najlepiej pasują do Twojego celu i zadań. Wybierając metody, zwróć uwagę na fakt, że można je warunkowo podzielić na kilka grup:● proceduralne, czyli takie, które pomagają odpowiedzieć na pytanie JAK TO ZROBIĆ? Jak zoptymalizować proces? Jak wykonać proces w inny sposób?● horyzontalne, czyli takie, które odpowiadają na pytanie KTO? Z KIM? DLA KOGO? Chodzi o podział odpowiedzialności i wyjaśnienie interesów poszczególnych zaangażowanych stron, a więc kto będzie podejmował się aktywności oraz dla kogo to robimy.● pionowe, związane z pytaniem DLACZEGO? JAKI JEST CEL? CO JEST NAJWAŻNIEJSZE? Chodzi o wyjaśnienie hierarchii w strukturze, istoty problemu i jego rozwiązania, co się na nie składa i co chce się osiągnąć poprzez jego implementację.

  • 4. Uczyń go dokładnym i szczegółowym

    Dodaj brakujący aspekt do wektora. W zależności od zadania, jeden z wektorów będzie główny, a pozostałe 2 będą pomocnicze.Na przykład, musisz rozpocząć proces uczenia się w inny, nowy sposób: wybierasz najbardziej odpowiednie metody dla swojego zadania i odbiorców oraz dodajesz metody dla pytań pionowych i poziomych. Doda to element indywidualizacji do celu tego procesu, a podział zadań dla każdego uczestnika w procesie pomoże określić, kto i do czego będzie przydatny. Tworzy to nawyk myślenia w różnych kierunkach i strukturyzuje proces.●Przykładowo, metoda "Kwitnącego Lotosu" pozwala na określenie wektora pionowego: rozłożenie problemu na części składowe, uszczegółowienie go poprzez zobaczenie całego systemu problemu w tym samym czasie, pokazanie powiązań pomiędzy różnymi elementami i znalezienie rozwiązania dla każdego elementu osobno. Jeśli dodamy poziomą i proceduralną warstwę pytań z metody SCAMPER, rozbudowując podstawowe rozumienie zagadnienia i koncentrując się na tym, czego jeszcze brakuje, co można dodać, jaki aspekt nie został jeszcze ujawniony - otrzymamy jeszcze pełniejszy obraz i rozwiązanie, które obejmie maksymalne wszystkie pola tego samego problemu.

  • 7. Dostosuj pierwotny cel

    Podczas całego procesu od czasu do czasu kalibruj pierwotny cel lub cele, znaczenie tego, co się próbujesz osiągnąć i dla kogo, ponieważ w ekscytującej przestrzeni twórczej łatwo jest zgubić oś, na której powinien spoczywać cały proces.

  • 8. Eksperymentuj

    Po stworzeniu kombinacji metod ważne jest, aby eksperymentować i być gotowym na zmiany i dostosowanie nowo stworzonego rozwiązania do potrzeb, celów i zadań w jeszcze bardziej użyteczny sposób, ponieważ podczas zatwierdzania pomysłu możemy po prostu zobaczyć fakt, który nie został wzięty pod uwagę. Tutaj możemy wrócić do punktów 4 i 5, dodając aspekty, których brakuje.Uwaga: staraj się wczuć w proces, bądź w nim obecny tak bardzo, jak to możliwe, i pozwól na pojawienie się niedoskonałości i czegoś spontanicznego, ponieważ wyznacznikiem nowości jest Twoje zaskoczenie, poszerzenie przestrzeni i pojawienie się nieoczekiwanych szczegółów, rozwiązań, pomysłów.

Instrukcje dotyczące łączenia metod kreatywności

  • 1. Określ cel

    Określ, dlaczego chcesz używać metody rozwiajania kreatywności w swojej pracy i kto będzie ich odbiorcą. To znaczy, określ, jaki jest cel lub cele, znaczenie Twoich działań, publiczność lub beneficjenci oraz dla kogo to się dzieje (na kogo będzie miał wpływ ten rezultat).

  • 2. Przeczytaj

    Przeczytaj opis metod i zalecenia dotyczące ich stosowania.

  • 3. Wybierz

    Wybierz te meotdy, które najlepiej pasują do Twojego celu i zadań. Wybierając metody, zwróć uwagę na fakt, że można je warunkowo podzielić na kilka grup:● proceduralne, czyli takie, które pomagają odpowiedzieć na pytanie JAK TO ZROBIĆ? Jak zoptymalizować proces? Jak wykonać proces w inny sposób?● horyzontalne, czyli takie, które odpowiadają na pytanie KTO? Z KIM? DLA KOGO? Chodzi o podział odpowiedzialności i wyjaśnienie interesów poszczególnych zaangażowanych stron, a więc kto będzie podejmował się aktywności oraz dla kogo to robimy.● pionowe, związane z pytaniem DLACZEGO? JAKI JEST CEL? CO JEST NAJWAŻNIEJSZE? Chodzi o wyjaśnienie hierarchii w strukturze, istoty problemu i jego rozwiązania, co się na nie składa i co chce się osiągnąć poprzez jego implementację.

  • 4. Uczyń go dokładnym i szczegółowym

    Dodaj brakujący aspekt do wektora. W zależności od zadania, jeden z wektorów będzie główny, a pozostałe 2 będą pomocnicze.● Na przykład, musisz rozpocząć proces uczenia się w inny, nowy sposób: wybierasz najbardziej odpowiednie metody dla swojego zadania i odbiorców oraz dodajesz metody dla pytań pionowych i poziomych. Doda to element indywidualizacji do celu tego procesu, a podział zadań dla każdego uczestnika w procesie pomoże określić, kto i do czego będzie przydatny. Tworzy to nawyk myślenia w różnych kierunkach i strukturyzuje proces.● Przykładowo, metoda "Kwitnącego Lotosu" pozwala na określenie wektora pionowego: rozłożenie problemu na części składowe, uszczegółowienie go poprzez zobaczenie całego systemu problemu w tym samym czasie, pokazanie powiązań pomiędzy różnymi elementami i znalezienie rozwiązania dla każdego elementu osobno. Jeśli dodamy poziomą i proceduralną warstwę pytań z metody SCAMPER, rozbudowując podstawowe rozumienie zagadnienia i koncentrując się na tym, czego jeszcze brakuje, co można dodać, jaki aspekt nie został jeszcze ujawniony - otrzymamy jeszcze pełniejszy obraz i rozwiązanie, które obejmie maksymalne wszystkie pola tego samego problemu.

  • 5. Połącz metody

    Znajdź i dodaj aspekty biegunowe. Możesz łączyć metody, które są bardziej strukturalne z tymi o bardziej rozrywkowym charakterze - na zasadzie łączenia biegunów. Może to sprawić, że proces będzie emocjonalny i przyjemny, ale jednocześnie ustrukturyzowany. Tak, możesz najpierw wybrać metodę, która Twoim zdaniem jest najbardziej odpowiednia dla Twojego problemu i zadania, a następnie natychmiast określić tę, której wolałbyś nie używać, co podkreśla przeciwne strony. Co więcej, określona polaryzacja może być warunkowa, to znaczy, że sam możesz określić, co jest biegunowe w Twoim przypadku, a co jest przeciwieństwem, z którego chcesz lub nie chcesz skorzystać. ● Na przykład, jeśli w jednej metodzie jest dużo o połączeniach między elementami, ich szczegółowym opisie, zagłębiającym się w istotę metody i detali, to wybór metody, która będzie rozpatrywać system problemu z góry, jako całość (system jako odrębny element w otaczającym go środowisku), doda to skalowalności w znalezieniu rozwiązania.

  • 6. Czas stosowania

    Różne metody wymagają różnego czasu stosowania. Podczas łączenia metod lepiej jest wziąć to pod uwagę, dodając prostszą i ograniczoną czasowo metodę do metody, która jest czasochłonna i trudniejsza w użyciu.

  • 7. Dostosuj pierwotny cel

    Podczas całego procesu od czasu do czasu kalibruj pierwotny cel lub cele, znaczenie tego, co się próbujesz osiągnąć i dla kogo, ponieważ w ekscytującej przestrzeni twórczej łatwo jest zgubić oś, na której powinien spoczywać cały proces.

  • 8. Eksperymentuj

    Po stworzeniu kombinacji metod ważne jest, aby eksperymentować i być gotowym na zmiany i dostosowanie nowo stworzonego rozwiązania do potrzeb, celów i zadań w jeszcze bardziej użyteczny sposób, ponieważ podczas zatwierdzania pomysłu możemy po prostu zobaczyć fakt, który nie został wzięty pod uwagę. Tutaj możemy wrócić do punktów 4 i 5, dodając aspekty, których brakuje.Uwaga: staraj się wczuć w proces, bądź w nim obecny tak bardzo, jak to możliwe, i pozwól na pojawienie się niedoskonałości i czegoś spontanicznego, ponieważ wyznacznikiem nowości jest Twoje zaskoczenie, poszerzenie przestrzeni i pojawienie się nieoczekiwanych szczegółów, rozwiązań, pomysłów.

Techniki aktywizacji kreatywności

Illustration

Pożądane myślenie

Illustration

Lista pytań kontrolnych (T. Eiloart)

Illustration

Lista kontrolna „Feniks”

Illustration

SCAMPER

Illustration

Metoda „Kwitnącego lotosu” M. Mikalko

Illustration

Metoda fikcyjnych postaci (Storytelling)

Illustration

Swobodne pisanie (freewriting)

Illustration

Magazyn marzeń

Illustration

Test K. Junga – 16 skojarzeń

Illustration

Don Koberg i Jim Bagnell – „Uniwersalny podróżnik”

Illustration

Kreatywna strategia Disney’a (R. Dilts)

Illustration

Percepcja gry (G. Left)

Illustration

„Triz” (G.S. Altshuller)

Illustration

Metoda inwersji

Illustration

Transformacja (D. Ayan, D. Berg)

Illustration

Matryca przeformułowania (M. Morgan)

Wypróbuj naszego chatbota i znajdź:

nowe pomysły
nowe rozwiązania
nowe projekty
Illustration

Wypróbuj naszego chatbota i znajdź:

nowe pomysły
nowe rozwiązania
nowe projekty
Illustration