Metoda 5 Burza mózgów

Krok 1

Krok 2

Krok 3

Główna idea i jej cel

Metoda rozwiązywania problemów, w której kilku uczestników wyraża jak najwięcej pomysłów, z których tylko kilka jest później wybieranych jako możliwe rozwiązania problemu. W procesie generowania pomysłów istotne jest, aby nie koncentrować się na ich ocenie, ale na generowaniu nowych pomysłów. Wszelka krytyka, w tym pozytywne oceny, jest zabroniona na etapie generowania idei.
Ta metoda łączy swobodne, nieformalne podejście do rozwiązywania problemów z myśleniem lateralnym. Burza mózgów zachęca wszystkich do tworzenia rozwiązań i pomysłów, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się szalone. Niektóre pomysły wygenerowane tą metodą można przekształcić w oryginalne i kreatywne rozwiązania różnych problemów. To świetna okazja do wygenerowania dużej liczby pomysłów. Ta metoda pomaga „wyrwać” ludzi z ich zwykłego sposobu myślenia.
Jednym z najważniejszych warunków stosowania tej metody jest zapomnienie o krytyce i przedwczesnym nagradzaniu pomysłów. Celem tej metody jest otwarcie możliwości i ograniczenie fałszywych założeń dotyczących danego zagadnienia. Ocena i analiza na tym etapie może zmniejszyć aktywność w zakresie generowania pomysłów i ograniczyć kreatywność.

Wskazówki dotyczące zastosowania: zakres zastosowania, na przykład podczas pracy z grupą o określonym wieku i składzie; w pracy indywidualnej itp.

Burza mózgów łączy swobodne, nieformalne podejście do rozwiązywania problemów z myśleniem lateralnym. Zachęca ludzi do tworzenia rozwiązań i pomysłów, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się nieco szalone. Niektóre z tych pomysłów można przekształcić w oryginalne, kreatywne rozwiązania problemu, podczas gdy inne mogą zainspirować jeszcze więcej pomysłów. Pomaga to wyrwać ludzi z pułapki, „wytrącając” ich z normalnego sposobu myślenia.
Burza mózgów zapewnia wolne i otwarte środowisko, które zachęca wszystkich do udziału w procesie twórczym. Dziwaczne pomysły są mile widziane i rozwijane, a wszystkich uczestników zachęca się do pełnej partycypacji, pomagając im w opracowaniu bogatej gamy kreatywnych rozwiązań.
Podczas rozwiązywania problemów burza mózgów wykorzystuje różnorodne doświadczenia członków zespołu. Zwiększa bogactwo eksplorowanych pomysłów, co sprawia, że często można znaleźć lepsze rozwiązania napotykanych problemów.
Może również pomóc w uzyskaniu poparcia członków zespołu dla wybranego rozwiązania — w końcu prawdopodobnie będą oni bardziej zaangażowani w rozwiązanie, jeśli będą zaangażowani w jego opracowywanie. Co więcej, ponieważ burza mózgów jest zabawna, pomaga członkom zespołu nawiązać więź, ponieważ rozwiązują problemy w pozytywnym, satysfakcjonującym środowisku.
Aby skutecznie przeprowadzić grupową sesję burzy mózgów, wykonaj następujące kroki:
Krok 1: Przygotuj grupę
Krok 2: Przedstaw problem
Krok 3: Poprowadź dyskusję

Rezultaty zastosowania metody, np. zwiększenie możliwości wychodzenia poza standardowe rozwiązania itp.

Warunkiem udanej burzy mózgów jest wolne i otwarte środowisko, które zachęca wszystkich do udziału w procesie. W ramach tej metody pożądane jest tworzenie niesamowitych pomysłów i ich rozwijanie. Wszyscy uczestnicy powinni być inspirowani do maksymalnego wkładu w ten proces, motywujący do tworzenia bogatej gamy kreatywnych rozwiązań.
Ta metoda może skorzystać z doświadczenia i kreatywności wszystkich zaangażowanych osób. Jeśli jeden członek zespołu „utknie” z pomysłami, inny członek zespołu może pomóc pomysłom osiągnąć wyższy poziom dzięki swojej kreatywności i doświadczeniu. Grupowa burza mózgów może wygenerować bardziej szczegółowe pomysły niż indywidualna burza mózgów. Dlatego najczęściej stosuje się grupową „burzę mózgów”, ale skuteczna może być również indywidualna „burza mózgów”. Jednak najlepsze wyniki można potencjalnie uzyskać, łącząc te podejścia i przestrzegając zasad opisanych powyżej. Takie podejście pozwala jednostkom skupić się na problemie bez rozpraszania uwagi, zmaksymalizować liczbę generowanych pomysłów i poczuć siłę jedności zespołu, która pochodzi z dobrze przeprowadzonej burzy mózgów.

Instrukcje dotyczące łączenia metod kreatywności

1. Określ cel
Określ, dlaczego chcesz używać metody rozwiajania kreatywności w swojej pracy i kto będzie ich odbiorcą. To znaczy, określ, jaki jest cel lub cele, znaczenie Twoich działań, publiczność lub beneficjenci oraz dla kogo to się dzieje (na kogo będzie miał wpływ ten rezultat).
2. Przeczytaj
Przeczytaj opis metod i zalecenia dotyczące ich stosowania.

5. Połącz metody
Znajdź i dodaj aspekty biegunowe. Możesz łączyć metody, które są bardziej strukturalne z tymi o bardziej rozrywkowym charakterze - na zasadzie łączenia biegunów. Może to sprawić, że proces będzie emocjonalny i przyjemny, ale jednocześnie ustrukturyzowany. Tak, możesz najpierw wybrać metodę, która Twoim zdaniem jest najbardziej odpowiednia dla Twojego problemu i zadania, a następnie natychmiast określić tę, której wolałbyś nie używać, co podkreśla przeciwne strony. Co więcej, określona polaryzacja może być warunkowa, to znaczy, że sam możesz określić, co jest biegunowe w Twoim przypadku, a co jest przeciwieństwem, z którego chcesz lub nie chcesz skorzystać. Na przykład, jeśli w jednej metodzie jest dużo o połączeniach między elementami, ich szczegółowym opisie, zagłębiającym się w istotę metody i detali, to wybór metody, która będzie rozpatrywać system problemu z góry, jako całość (system jako odrębny element w otaczającym go środowisku), doda to skalowalności w znalezieniu rozwiązania.
6. Czas stosowania
Różne metody wymagają różnego czasu stosowania. Podczas łączenia metod lepiej jest wziąć to pod uwagę, dodając prostszą i ograniczoną czasowo metodę do metody, która jest czasochłonna i trudniejsza w użyciu.

3. Wybierz
Wybierz te meotdy, które najlepiej pasują do Twojego celu i zadań. Wybierając metody, zwróć uwagę na fakt, że można je warunkowo podzielić na kilka grup:● proceduralne, czyli takie, które pomagają odpowiedzieć na pytanie JAK TO ZROBIĆ? Jak zoptymalizować proces? Jak wykonać proces w inny sposób?● horyzontalne, czyli takie, które odpowiadają na pytanie KTO? Z KIM? DLA KOGO? Chodzi o podział odpowiedzialności i wyjaśnienie interesów poszczególnych zaangażowanych stron, a więc kto będzie podejmował się aktywności oraz dla kogo to robimy.● pionowe, związane z pytaniem DLACZEGO? JAKI JEST CEL? CO JEST NAJWAŻNIEJSZE? Chodzi o wyjaśnienie hierarchii w strukturze, istoty problemu i jego rozwiązania, co się na nie składa i co chce się osiągnąć poprzez jego implementację.
4. Uczyń go dokładnym i szczegółowym
Dodaj brakujący aspekt do wektora. W zależności od zadania, jeden z wektorów będzie główny, a pozostałe 2 będą pomocnicze.●Na przykład, musisz rozpocząć proces uczenia się w inny, nowy sposób: wybierasz najbardziej odpowiednie metody dla swojego zadania i odbiorców oraz dodajesz metody dla pytań pionowych i poziomych. Doda to element indywidualizacji do celu tego procesu, a podział zadań dla każdego uczestnika w procesie pomoże określić, kto i do czego będzie przydatny. Tworzy to nawyk myślenia w różnych kierunkach i strukturyzuje proces.●Przykładowo, metoda "Kwitnącego Lotosu" pozwala na określenie wektora pionowego: rozłożenie problemu na części składowe, uszczegółowienie go poprzez zobaczenie całego systemu problemu w tym samym czasie, pokazanie powiązań pomiędzy różnymi elementami i znalezienie rozwiązania dla każdego elementu osobno. Jeśli dodamy poziomą i proceduralną warstwę pytań z metody SCAMPER, rozbudowując podstawowe rozumienie zagadnienia i koncentrując się na tym, czego jeszcze brakuje, co można dodać, jaki aspekt nie został jeszcze ujawniony - otrzymamy jeszcze pełniejszy obraz i rozwiązanie, które obejmie maksymalne wszystkie pola tego samego problemu.

7. Dostosuj pierwotny cel
Podczas całego procesu od czasu do czasu kalibruj pierwotny cel lub cele, znaczenie tego, co się próbujesz osiągnąć i dla kogo, ponieważ w ekscytującej przestrzeni twórczej łatwo jest zgubić oś, na której powinien spoczywać cały proces.
8. Eksperymentuj
Po stworzeniu kombinacji metod ważne jest, aby eksperymentować i być gotowym na zmiany i dostosowanie nowo stworzonego rozwiązania do potrzeb, celów i zadań w jeszcze bardziej użyteczny sposób, ponieważ podczas zatwierdzania pomysłu możemy po prostu zobaczyć fakt, który nie został wzięty pod uwagę. Tutaj możemy wrócić do punktów 4 i 5, dodając aspekty, których brakuje.Uwaga: staraj się wczuć w proces, bądź w nim obecny tak bardzo, jak to możliwe, i pozwól na pojawienie się niedoskonałości i czegoś spontanicznego, ponieważ wyznacznikiem nowości jest Twoje zaskoczenie, poszerzenie przestrzeni i pojawienie się nieoczekiwanych szczegółów, rozwiązań, pomysłów.

Instrukcje dotyczące łączenia metod kreatywności

1. Określ cel
Określ, dlaczego chcesz używać metody rozwiajania kreatywności w swojej pracy i kto będzie ich odbiorcą. To znaczy, określ, jaki jest cel lub cele, znaczenie Twoich działań, publiczność lub beneficjenci oraz dla kogo to się dzieje (na kogo będzie miał wpływ ten rezultat).
2. Przeczytaj
Przeczytaj opis metod i zalecenia dotyczące ich stosowania.
3. Wybierz
Wybierz te meotdy, które najlepiej pasują do Twojego celu i zadań. Wybierając metody, zwróć uwagę na fakt, że można je warunkowo podzielić na kilka grup:● proceduralne, czyli takie, które pomagają odpowiedzieć na pytanie JAK TO ZROBIĆ? Jak zoptymalizować proces? Jak wykonać proces w inny sposób?● horyzontalne, czyli takie, które odpowiadają na pytanie KTO? Z KIM? DLA KOGO? Chodzi o podział odpowiedzialności i wyjaśnienie interesów poszczególnych zaangażowanych stron, a więc kto będzie podejmował się aktywności oraz dla kogo to robimy.● pionowe, związane z pytaniem DLACZEGO? JAKI JEST CEL? CO JEST NAJWAŻNIEJSZE? Chodzi o wyjaśnienie hierarchii w strukturze, istoty problemu i jego rozwiązania, co się na nie składa i co chce się osiągnąć poprzez jego implementację.
4. Uczyń go dokładnym i szczegółowym
Dodaj brakujący aspekt do wektora. W zależności od zadania, jeden z wektorów będzie główny, a pozostałe 2 będą pomocnicze.● Na przykład, musisz rozpocząć proces uczenia się w inny, nowy sposób: wybierasz najbardziej odpowiednie metody dla swojego zadania i odbiorców oraz dodajesz metody dla pytań pionowych i poziomych. Doda to element indywidualizacji do celu tego procesu, a podział zadań dla każdego uczestnika w procesie pomoże określić, kto i do czego będzie przydatny. Tworzy to nawyk myślenia w różnych kierunkach i strukturyzuje proces.● Przykładowo, metoda "Kwitnącego Lotosu" pozwala na określenie wektora pionowego: rozłożenie problemu na części składowe, uszczegółowienie go poprzez zobaczenie całego systemu problemu w tym samym czasie, pokazanie powiązań pomiędzy różnymi elementami i znalezienie rozwiązania dla każdego elementu osobno. Jeśli dodamy poziomą i proceduralną warstwę pytań z metody SCAMPER, rozbudowując podstawowe rozumienie zagadnienia i koncentrując się na tym, czego jeszcze brakuje, co można dodać, jaki aspekt nie został jeszcze ujawniony - otrzymamy jeszcze pełniejszy obraz i rozwiązanie, które obejmie maksymalne wszystkie pola tego samego problemu.

5. Połącz metody
Znajdź i dodaj aspekty biegunowe. Możesz łączyć metody, które są bardziej strukturalne z tymi o bardziej rozrywkowym charakterze - na zasadzie łączenia biegunów. Może to sprawić, że proces będzie emocjonalny i przyjemny, ale jednocześnie ustrukturyzowany. Tak, możesz najpierw wybrać metodę, która Twoim zdaniem jest najbardziej odpowiednia dla Twojego problemu i zadania, a następnie natychmiast określić tę, której wolałbyś nie używać, co podkreśla przeciwne strony. Co więcej, określona polaryzacja może być warunkowa, to znaczy, że sam możesz określić, co jest biegunowe w Twoim przypadku, a co jest przeciwieństwem, z którego chcesz lub nie chcesz skorzystać. ● Na przykład, jeśli w jednej metodzie jest dużo o połączeniach między elementami, ich szczegółowym opisie, zagłębiającym się w istotę metody i detali, to wybór metody, która będzie rozpatrywać system problemu z góry, jako całość (system jako odrębny element w otaczającym go środowisku), doda to skalowalności w znalezieniu rozwiązania.
6. Czas stosowania
Różne metody wymagają różnego czasu stosowania. Podczas łączenia metod lepiej jest wziąć to pod uwagę, dodając prostszą i ograniczoną czasowo metodę do metody, która jest czasochłonna i trudniejsza w użyciu.
7. Dostosuj pierwotny cel
Podczas całego procesu od czasu do czasu kalibruj pierwotny cel lub cele, znaczenie tego, co się próbujesz osiągnąć i dla kogo, ponieważ w ekscytującej przestrzeni twórczej łatwo jest zgubić oś, na której powinien spoczywać cały proces.
8. Eksperymentuj
Po stworzeniu kombinacji metod ważne jest, aby eksperymentować i być gotowym na zmiany i dostosowanie nowo stworzonego rozwiązania do potrzeb, celów i zadań w jeszcze bardziej użyteczny sposób, ponieważ podczas zatwierdzania pomysłu możemy po prostu zobaczyć fakt, który nie został wzięty pod uwagę. Tutaj możemy wrócić do punktów 4 i 5, dodając aspekty, których brakuje.Uwaga: staraj się wczuć w proces, bądź w nim obecny tak bardzo, jak to możliwe, i pozwól na pojawienie się niedoskonałości i czegoś spontanicznego, ponieważ wyznacznikiem nowości jest Twoje zaskoczenie, poszerzenie przestrzeni i pojawienie się nieoczekiwanych szczegółów, rozwiązań, pomysłów.